یک میلیون و ????هزار نوآموز کلاس اولی از روز شنبه ??شهریور ماه سال تحصیلی خود را آغاز می‌کنند اما ترس و هراس از مدرسه در برخی نوآموزان به حدی جلوه‌گر می‌شود که می‌تواند فرآیند تعلیم و تربیت آنان را دچار اختلال کند.ترس و رعب از مدرسه در یک دوره دراز مدت در انسان شکل می‌گیرد و این ناهنجاری مدتا ناشی از تجربیات گذشته فرد از موضوع است.

هنگامی که والدین در طول دوران شکل‌گیری خصیت کودکان، از تجربه‌های ناخوشایند خود در مدرسه سخن می‌گویند به طور طبیعی کودک آن را به حافظه خود می‌سپارد و در روز نخست بازگشایی مدرسه آن را به شکل‌های مختلف بروز می‌دهد.
برخی از والدین در نزد کودکان خود از توبیخ و تنبیه خود در مدرسه سخن می‌گویند غافل از اینکه این کلمات تاثیرات بسیار منفی روی فرزندان آنان برجای گذاشته و وحشت ازمدرسه و کانون علم و دانش را در آن پدیدار می‌سازد.

کودک قبل از ورود به مدرسه، تنها با اعضای خانواده و بستگان خود ارتباط عاطفی دارد و چنانچه این ارتباط عاطفی از حد اعتدال خارج شود، هدایت کودک به سمت مدرسه بسیار دشوار خواهد بود و کودک با بیان انواع بهانه‌ها از رفتن به مدرسه شانه خالی می‌کند.
این بهانه‌ها ممکن است با اظهار کلماتی مثل دل درد، سردرد و .. بروز پیدا کند که چنانچه خانواده‌ها با این بهانه از نرفتن کودک خود به مدرسه متقاعد شوند، آشتی کودک با محیط مدرسه بسیار دشوار خواهد بود.
ترس کودک از مدرسه معمولا ناشی از مسایل عاطفی و یادگیری است و والدین برای جلوگیری از بروز این ناهنجار باید وابستگی خود به کودک را کاهش داده و از سخنان و رفتارهایی که به نحوی در کودکان ایجاد ترس می‌کند، پرهیز کنند.
قبل از ورود کودک به دبستان، حضور کودک به همراه خانواده در بین جمع و اجتماع می‌تواند از انزوا و گوشه‌گیری کودک جلوگیری کند ضمن اینکه گذارندن دوره پیش دبستانی در کاهش ترس کودک از مدرسه بسیار مثمرثمر است.