چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
 چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
   خلیل آتشین سخن، تبر به دوش، بت شکن!
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
         برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم ، نه

   ولی برای عده ای چه خوب شد نیا مدی 

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام 
        دوباره صبح، ظهر، نه! غروب شد نیامدی!!!